A miña avoa chámase Mª Soledad Lema Martínez, coñecida por Marisol.
Cando era pequena gustáballe moito estudar.
O colexio que tiña máis cerca era o colexio dos Muíños. Tiña que ir andando e os días de chuvia tiña que ir cunha chaqueta na cabeza para non mollarse porque, se levaba o paraugas, rompíalle co vento que facía.
Non podía ir todos os días ó colexio porque tiña que ir cos seus pais levar as vacas a pastar.
Había que ir todos os domingos á misa.
As bonecas que tiñan ela e as súas irmás eran as espigas do millo e a veces incluso paus con trapos ou roupa vella. Non tiñan televisión, só escoitaban a radio.
No hay comentarios:
Publicar un comentario